Machu Picchu
Najbardziej niesamowitym miejscem w Peru jest Machu Picchu ("Stary szczyt"). Dzień zdaje się być za krótki, aby nacieszyć wzrok tymi zapierającymi dech w piersiach widokami. Najpierw siadamy na zboczach Machu Picchu, aby z góry popodziwiać zaginione inkaskie miasto, puszczę oraz rzekę Urubambę.
Otoczone puszczą ruiny miasta Inków, położone są na wysokości 2090 - 2400 mnpm. Budowa Machu Picchu nigdy nie została ukończona. Chcąc chronić je przed nadchodzącymi Hiszpanami (którym faktycznie nigdy nie udało się do Machu Picchu dotrzeć) Inkowie opuścili miasto zacierając ślady wszystkich dróg do niego prowadzących. Świat usłyszał o tym miejscu dopiero na początku 20 wieku, jednak nie jest do końca jasne, przez kogo zostało ono odkryte. Istnieją dwie wersje odnalezienia Machu Picchu:
1) wersja: o której państwo peruwiańskie nie mówi to lata ok. 1890 - 1900. W wiosce u stóp Machu Picchu mieszkał Niemiec Berns prowadzący tartak, odnalazł on Machu Picchu a także znajdujące się tu złoto i zaczął je sprzedawać do Europy dzieląc się częścią zysków z rządem peruwiańskim.
2) wersja: w roku 1911 amerykański podróżnik Hiram Bingham, mający wiadomości na temat Eldorado dociera na Machu Picchu z pomocą indiańskiego przewodnika.
Miasto podzielone jest na dwie części: tarasy i pola uprawne oraz świątynie i domy. W części miejskiej zobaczyć można m.in. słynną Świątynię Słońca, obserwatorium, domy mieszkalne, a także kamień Intihuatana.
Miasto rozciąga się na przestrzeni 5km kadratowych, a ilość pitnej wskazuje iż mogło tam mieszkać około 500 - 600 osób.
Machu Picchu zostało wpisane w 1983 roku na listę dziedzictwa światowego UNESCO a od 2007 roku należy do 7 cudów świata.
